Archive for March, 2007

INTER SUMMER PROM PARTY

ดีครับเพื่อนๆ
 
นี่กี้นะครับ The Bangkokian Party Organizer
 
วันนี้ผมอยากมาแนะนำเพื่อนๆ
ให้ลองไปดูปาร์ตี้ที่เพื่อนผมจัดนะครับ
งานนี้ผมไม่มีเอี่ยวครับ
แต่ผมว่างานน่าสนใจนะ
 
ลองโทรมาหากันได้ จองบัตรที่ผมได้เรยคับ
 
350 เท่านั้น ก็ได้มันส์กับอะไรเจ๋งๆกันแล้วล่ะ
ดูรายละเอียดได้ที่ด้านล่างเลยนะครับ
 
งานนี้ผมมาช่วยเพื่อนดูเรื่องแฟชั่นน่ะครับ
อันนี้ เจ๋งแน่ๆ
 
ที่สำคัญ ต่ำกว่า 19 อยากเข้าผับก็งานนี้แหละ
 
ลองโทรมาคุยๆดูละกันครับ
 
กี้

 
 

 

แรด แอ๊บ แบ๊ว

 
คืนวันศุกร์ หลวมตัว ไป เที่ยว CLIQ มา
 
ได้ประเด็นมาหลายเรื่องที่จะนำมาย่อย
กลั่นเก็บไว้ในท้องน้อยกว่า 48 ชั่วโมง
 
เช้าวันนี้ได้ที่จึง เบ่งออกมาเป็นข้อความ
 
เอาจริงๆเรื่องนี้มันไม่ได้พึ่งมาเกิดในคืนวันศุกร์
แต่มันคงเป็นแรงบันดาลใจสูงสุดที่แสดงตัวตนออกมา
 
ร่ำร้องๆ ว่าให้ผมเขียนเถอะ
ได้ผมจะเขียน
เพราะผมปากไม่ดี
 
ผมกล้าเล่าในเรื่องที่คนทั่วไป ไม่พูด
ผมไม่ค่อยมีความเป็นคนไทยเท่าไร
 
เรื่องของเรื่องมันชี้ประเด็นไปที่
การแสดงตนของบุคคล
ไม่ว่าจะเป็น ชาย หรือ หญิง แต่ในที่นี้ผมยกให้เป็นหญิงเลยละกันนะครับ
เพราะเรื่องที่เกิดแบบนี้โดยมากมันจะเกิดในหญิงมากกว่า
 
ชายไม่ค่อยแอ๊บแบ๊ว ชายจะออกแนวควายๆ
แต่ชะนี กับ แรด จึง จะแอ๊บแบ๊วได้
 
ไม่ได้เหมารวมหญิงทุกคนนะครับ แต่มันมีบ้าง (มันไม่ได้ผิดที่เป็นแบบนี้นะ)
 
รุ่นน้องผมคนหนึ่ง…
พึ่งเลิกกะแฟน ซึ่งผมฟันธงมาหลายเดือนแล้วว่าเลิกแน่ๆ
 
ในตอนนั้นเขาดีเฟ้นท์แฟนเค้า (ซึ่งผมว่าเค้าดีเฟนท์ตัวเองด้วย ลึกๆน่ะ)
แถมหาว่าผมน่ะใจแคบ ไม่สามารถทำได้แบบพ่อทูนหัวเขา
 
ให้ตายเหอะ ตอนนั้นผมนึกในใจ เอ๊ะ ชะนี เชื่อกูดิ กูเนี่ยนะดูเผ่าพันธุ์เดียวกะกูไม่ออก
ที่กูดูไม่ออกเนี่ย มีแต่ชะนีเท่านั้นแหละ เพราะกูควายไง
 
เรื่องมันมีอยู่ว่า
แม่น้องนางรุ่นน้องแอ๊บแบ๊วของผมเนี่ย
มาชื่นชมพ่อคุณของเขาให้ผมฟังว่าใจกว้างประดุจมหาสมุทร…
 
ปล่อยให้สาวเจ้า (แม่น้องนางนั่นแหละ) ไปเที่ยวกับชายหนุ่มคนอื่นๆได้ 2 ต่อ 2 โดยไม่ห้าม
ผมก็บอกด้วยความที่เข้าใจสัตว์สปีชีย์เดียวกัน
 
มันแหม่งๆว่ะ!!! ห่วงน้องรีบปากไวไปห้าม ว่าอย่านะ มันมีไรแปลกๆแล้วล่ะ
 
แม่น้องนางสวนทันควัน เพื่อนกันนะคะพี่ ทำไมไปด้วยกันไม่ได้ แถมแฟนหนูก็ใจกว้างเค้ารู้ว่าหนูไม่ได้คิดไรกับหนุ่มๆพวกนั้นหรอก
 
ผมก็เริ่มฉุนตะหงิดๆ เอิ่ม แต่พี่ก็ว่าไม่งามนะครับ อย่าไปเลยดีกว่ามั้ย
เอางี้ เป็นตัวหนูเอง หนูจะปล่อยให้แฟนไปกับ ญ คนอื่น 2 ต่อ 2 มั้ย
 
โหสาวเจ้ามั่นนัก ตอบกลับทันควัน ยอมค่ะ เพราะเราเชื่อใจกัน
พี่เค้าปล่อยหนูไปกับคนที่เคยจีบหนูด้วยซ้ำ
 
STUPID GIBBON!!!
 
ผมเงียบ ฟันธงในใจ ไม่เกินครึ่งปี เลิกแน่ๆ เค้าม่ะเอาหนูแล้วไง (หรือเอาแล้ว แต่ตอนนี้เบื่อแล้ว เลยจะไล่หนูไปไง)
 
น่าเสียดายนักที่ตบะสั่งสมของผมมันน้อยเกินไป
 
ผมเดาผิด…
 
วันนี้ ไม่ถึง 3 เดือนจากวันนั้น
พ่อหนุ่มมหาสมุทรสุดใจกว้างก็เลิกกะสาวเจ้า…
 
เฮ้อ ห่วงก็ห่วงน้อง
แต่จะทำไรได้
 
ความเจ็บจะสอนชะนีให้ฉลาดขึ้น
ประหนึ่งแส้ไฟฟ้าหวดสัตว์
ฟาดไปๆ นาบร่างให้เกิดแผล
แล้วชะนีก็จะจำได้ว่า
 
อะไรควรทำ อะไร ควรเชื่อ…
 
มันน่าจะจบเรื่องได้เพียงเท่านั้น
เพียงแต่ว่า…
 
ที่พูดมา ยังไม่ได้เข้าเรื่องของการ แรด แอ๊บ แบ๊ว เท่าใดนัก
เรื่องมันสานต่อจากตรงนั้นมาอีก 2 เมตรเศษๆ
ใกล้มากๆ จากเรื่องเก่า
 
ยามกลุ่มชะนี (หรือควาย) รวมตัวกัน
ในยามที่วัยจ้องสืบพันธุ์หลั่งฮอร์โมนสารหงี่เงี่ยน
 
เพื่อนๆในฝูงมักจะพยายามสร้างคู่ให้สม่ำเสมอ
 
เป็นเรื่องปกติ
 
ยามที่สาวเจ้าแม่น้องนางเข้าฝูง ก็มีเรื่องหลุดรอดเล็ดเกี่ยวกับควายตัวใหม่ที่สาวเจ้าพยายามจะขี่ (หรือให้ขี่ อันนี้ข้าเจ้าไม่กล้าคาดเดา)
 
เป็นว่าที่สามีในอนาคตที่เอาความดีเข้าแลก
เอาใจใส่ ดูแล ปลอบใจ
เข้าใจ สารพัดอย่าง…
 
อันนี้ขอแทรกก่อน
อยากจะบอกในฐานะตัวผู้เหลือเกิน
 
การจะหลอกชะนีอกหักง่ายกว่าปลอกกล้วยโดยไม่ใช้มือซะอีก
เพราะชะนีอกหัก จะเกิดการหลั่งสาร เซนซิทีฟ ออกมามากกว่าปกติ
ซึ่งสารนี้จะส่งผลให้เกิดอาการตาบอดได้
 
เอาใจใส่แค่ 10 กลายเป็น 100
 
เฮ้อออ…
 
กลับมาเรื่องเก่า
 
ชะนีน้อยหอยสังข์กะข้าเจ้า
เคยคุยเรื่องนี้กันมาก่อน
 
ก็ไอ้หนุ่มนี่น่ะแหละ
ก็คือหนึ่งในหนุ่มๆที่สาวเจ้าออกไปเดินเที่ยวเล่นด้วยในยามที่หล่อนเข้าใจว่ารักหล่อนยังหวานชื่น
 
ตอนนั้น สาวเจ้า ก็ยืนยันเป็นนักเป็นหนา ว่าทุกนายเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น
แต่สาวเจ้าไม่เคยฟังเสียงทัดทานใดๆจากผู้มีตบะแก่กล้าว่าที่เว้าวอนเตือนด้วยความเป็นห่วงว่า
 
เราไม่คิดไรก็ดี แต่ผู้ชายเค้าคิดนะ อย่างนี้มันก็ไม่ดีต่อแฟนหนูอยู่ดีนะ
 
สาวเจ้าเคยฟังซะที่ไหน แอ๊บแบ๊วต่อ แฟนหนูใจกว้างๆ
 
กรี๊ดดดด บอกแล้วเค้าไม่ได้ใจกว้าง เค้าไม่เอาเราแล้วต่างหาก เชื่อพี่ๆ (เหนื่อยจนเกย์แตกแล้วกู)
 
ปัจจุบันนี้ คำเตือนที่ข้าเจ้า พยายามเสือกไส ยัดเข้าไปในหัวน้องนาง มันก็กลับมาปรากฎเด่นเป็นสง่า
แต่เชื่อเหอะ สาวเจ้ายังบ่เหนหรอก เพราะตาบอดอยู่
 
มันจะกระจ่างได้ชัดยามเมื่อเสียอะไรต่อมิอะไรไปแล้ว
 
(ทางทฤษฏีแล้ว โอกาสเสียตัวด้วยความโง่จะเพิ่มทวีคูณในช่วงนี้ ช่วงรีบาวน์!!!)
 
ในยามนี้ก็หวังใจว่า น้องสาวข้าเจ้าจะประคองตัวให้ตลอดรอดฝั่งได้
 
มานั่งคิดๆดู
 
สาวเจ้าหลายๆคน (หนุ่มๆด้วย)
เคยคิดบ้างมั้ยว่า
 
ตัวเองขาดผู้ชายไม่ได้ (มันไม่ผิดนะ เพราะช่วงวัยนี้เป็นวัยจ้องสืบพันธุ์)
เวลาที่ไม่มีแฟน ต้องหาผู้ชายไปไหนมาไหนด้วย แล้วปากก็บอกว่าเพื่อนกัน ไม่ยอมรับว่ากูกำลังจะหาผัว กูกำลังจะหาผู้ชายมาแดก (ผมเป็นคร้าบ ยอมรับ ผมเคยขาดผู้หญิงไม่ได้ ผมอยากแดกผู้หญิงอยู่ตลอดเวลา)
 
มันไม่ผิดหรอกนะ ที่จะยอมรับสิ่งที่เราเป็น
 
เคยคุยกับผู้หญิงหลายๆคน ที่ผมเป็นห่วงผมก็เตือนไป ที่ผมอยากแดกผมก็สนับสนุนเพื่อจะได้แดก (ฟรีนิ ของฟรีมีใครไม่เอา เย้ๆ)
เคยคุยว่า เวลาออกไปกับผู้ชายพร้อมๆกันหลายคนไม่รู้สึกตัวเองเจ้าชู้เหรอ (ลองคิดตามเลยนะครับ คิดๆ)
 
ถ้าตอบว่า ใช่ คุณปลอดภัยแล้วครับ คุณยอมรับในสิ่งที่คุณเป็น
แต่ถ้าบอกนะว่า ไม่ใช่ แต่การกระทำคุณแรดจนหางโผล่ออกมาขนาดนั้นนนนนน จนคนเค้าเม้าท์กันกระจาย อันตรายครับๆ คุณไม่รู้จักแม้แต่สิ่งที่คุณเป็น และไม่กล้าแม้แต่ยอมรับในสิ่งที่คุณทำ
 
ลองคิดดูนะครับ ถ้าคุณไม่ติดเพศตรงข้าม เวลาคุณเหงา มันมีเพื่อนเพศเดียวกับคุณอีกเยอะแยะให้คุณไปรู้จัก ให้คุณออกไปเที่ยวด้วย เล่นกีฬาด้วย
แต่คุณก็ยังไปแต่กับเพศตรงข้าม เอ๊ะ มันไม่ได้แรดยังไง
 
ปากบอกว่าไม่ได้คิดอะไร เป็นเพื่อนกัน งั้นเพื่อนเพศเดียวกันก็ไปได้นี่
 
อ้างต่ออีกว่า ก็ไม่มีโอกาสหาเพื่อนเพศเดียวกันนี่ ที่ไปกับผู้ชายก็เพราะว่าเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนไง
 
เอ๊ะ แรด
 
แล้วยังจะบอกอีกว่าไม่ได้อยากมีสามี (ผัว) กล้าพูด!!!
 
ยอมรับไปเถอะครับ ว่าเราขาดผู้ชายไม่ได้
ถ้ายอมรับปุ๊ป อย่างน้อย เราจะได้แรดไม่นอกลู่นอกทางไงครับ
เราจะได้เดินเกมส์ไปตามที่เราอยากจะให้เป็นได้ …ไม่มากก็น้อย
 
ไม่ผิดหรอกครับสำหรับวัยจ้องสืบพันธุ์ที่จะอยากเสียตัว แต่อย่าแอ๊บ แบ๊ว เลยครับ
 
กล้าทำกล้ายอมรับ
 
แรด แอ๊บ แบ๊ว
 
 
 
 
 
 

ร้อน

 
 
 
ร้อนเหี้ยๆ

A G A I N

I heard from a friend today and she said you were in town
Suddenly the memories came back to me in my mind
* How can I be strong I’ve asked myself
Time and time I’ve said that I’ll never fall in love with you again

A wounded heart you gave my soul you took away
Good intentions you had many I know you did

 
I come from a place that hurts and God knows how I’ve cried
And I never want to return never fall again

Making love to you felt so good and, oh, so right

[Repeat *]

So here we are alone again didn’t think it’d come to this
And to know it all began with just a little kiss

I’ve come too close to happiness to have it swept away
Don’t think I can take the pain never fall again

Kinda late in the game and my heart is in your hands
Don’t you stand there and then tell me you love me then leave again

‘Cause I’m falling in love with you again

Hold me
Hold me
Don’t ever let me go
Say it just one time
Say you love me
God knows I do love you again

 

SMILE

ไม่รู้ว่าทำไม เพื่อน แม่งทำให้เรายิ้มได้เสมอ
 
แม้ว่าบางครั้งเราจะงอนกัน (ดูเกย์ๆว่ะ) ไม่พอใจกัน แอบขุ่นเคือง แอบเหี้ยไรมากมาย
แต่เพราะแม่งเป็นเพื่อนนี่แหละ มันก็เลยยังอยู่ตรงนี้
 
ผมเป็นคนรู้จักคนเยอะ อาจจะมาก แต่ไม่ได้มากที่สุด
แต่ผมก็ยอมรับว่าผมเป็นคนที่ชอบอยู่ตัวคนเดียวเหมือนกัน
ยิ่งเวลาผมมีแฟน ผมยิ่งหายห่าง (ไม่ได้เหินห่าง แต่หายไปเลย) จากเพื่อนๆไปอีก
 
แต่รู้มั้ย ทุกครั้งที่ผมเจ็บเจียนตาย!
ก็มีพวกแม่งนี่แหละที่มาเยียวยาผม
 
มาซ้ำเติมบ้าง มาชวนร้องไห้บ้าง มาเล่าเรื่องเหี้ยๆไรก็ไม่รู้ให้ผมยิ้มขึ้นมาบ้าง
 
อาทิตย์ที่ผ่านมา ครอบคุณ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ (ทั้งในและนอกประเทศ ในสเปซและนอกสเปซ) ที่แวะเวียนเข้ามาให้กำลังใจให้ผม ให้ผ่านพ้นช่วงอะไรแย่ๆมาได้
ขอบคุณทุกๆเรื่องที่ทำให้ผมยิ้มได้
 
สำหรับเพื่อนที่อังกฤษ :
 
เอิ่ม กูยอมให้เป็นกรณีพิเศษ ถ้ามึงอยากเลี้ยงเหล้ากู กูจะไปชนแก้วด้วย ว่าแต่เราต้องไปลากไอ้คนที่ออสเตรเลียมาด้วยมั้ย เมื่อไรมันจะกลับวะ!
 
สำหรับเพื่อนที่ออสเตรเลีย :
 
เพื่อนที่ออสกูก็มีหลายคนอยู่ แต่ที่กูพูดถึง คือมึงว่ะ! เมื่อไรมึงจะกลับวะ!
 
สำหรับเพื่อนที่ญี่ปุ่น :
 
ส่งรูปสาวเกาหลีที่มึงไปทำความรู้จัก (ไปสอย) กูจะทำ FWD เมล์
 
สำหรับเพื่อนที่อเมริกา :
 
มึงเข้ามาช้าไปแปปนึงว่ะ แต่ก็โอ ขอบใจสำหรับกำลังใจ
 
สำหรับเพื่อนที่เยอรมัน :
 
อย่าลืมของฝากนะ!!!
 
สำหรับเพื่อนที่ประเทศไทย :
 
ผมผ่านมันมาได้เพราะพวกคุณนะ การรวมตัวเฉพาะกิจที่ผมไม่ได้เศร้าอย่างที่พวกคุณคิด ขอโทษจริงๆ แต่จะโทษใครล่ะก็พวกคุณเป็นคนช่วยให้ผมไม่เศร้าเองนี่!
 
ขอบคุณทุกๆคนครับ
 
SMILE

คนบนโลกใบกลมๆ

คนบางคนอยากให้คนอื่นยอมรับ …แต่ไม่เคยยอมรับผู้อื่น
 
คนบางคนบอกว่ารับฟังความคิดเห็นผู้อื่น …แต่ต่อต้านทันทีที่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน
 
คนบางคนชื่นชมที่มีคนพูดถึงตัวเอง …แต่หมั่นไส้เมื่อมีคนชื่นชมคนอื่น
 
คนบางคนคิดว่าทุกคนบนโลกต้องรักตัวเขาคนเดียว …คนที่ไม่ได้รักเขาเลยไม่ใช่คน
 
คนบางคนเอาแต่ว่าคนอื่น …แต่ลืมตักน้ำใส่กะลาแล้วชะโงกลงไปมองตัวเอง
 
คนบางคนไม่ชอบเวลาคนอื่นพูดลับหลัง …แต่ตัวเองกลับทำเป็นกิจวัตร
 
คนบางคนแต่งตัวตามสิ่งที่คิดว่าเป็นแฟชั่น …แต่ลืมดูไปว่าหน้าตาของตัวเองไม่ได้เป็นไปตามแฟชั่น
 
คนบางคนเดินตามใจตัวเองอย่างเดียว …เลยเดินเหยียบตีนคนไปทั่ว
 
คนบางคนรับไม่ได้ที่มีคนมาบอกอะไร …แต่ชอบที่จะไปติเตียนคนอื่น
 

 

I’m SIX, I’m SicK.

ผมป่วยในด้านจิตใจเมื่อวันก่อน …วันอาทิตย์ที่ผ่านมา
แต่ผมป่วยด้านร่างกายเมื่อคืน …วันอังคารที่ผ่านไป
 
มันยังหกล้มหกคะเมนอยู่
ชีวิตยังหกๆตกๆหล่นๆ
 
แปลกๆ
 
ช่วงนี้เลยกลับมาอัพบ่อย
แน่นอน…เพราะมันเหงา
และอยากจะพูดคุย
 
เมื่อคืนเพื่อนๆผมพาผมไปเพื่อที่จะให้ผมลืม
…ขอโทษพวกเขาที่ผมทำหน้าที่ได้ไม่เต็มที่
เพราะผมลืมได้ก่อนที่เหล้าจะเข้าปาก
ผมตั้งใจจะลด ละ และเลิกการกินเหล้าในเร็ววันนี้
 
ครั้งนี้เร็วๆนี้แน่ๆ
 
เขาว่ากันว่า (เขาเป็นใครสักคนในอดีตน่ะแหละ) กินเหล้าแล้วมันจะลืม
ความเจ็บปวดมันจะหาย
 
สำหรับผมกลับกลายเป็นว่าสิ่งเดียวที่หาย
คือเงินในกระเป๋าตังค์หลังจากร่ำสุรา
 
…ในเวลานี้ผมคงต้องนำเงินที่จะไปเมา
มาเก็บออมแทนมากกว่า
 
ขอให้เมื่อคืนเป็นคืนสุดท้าย…
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ในมุมมองของคนขี้แพ้และสิ้นคิด
…ผมเป็นคนดีไปเพื่อใคร
เลิกเจาะแจะสาวๆ เลิกกินเหล้าเมามาย
มิหนำซ้ำยังเลิกทำลายปอดอีกด้วย
 
เอากับมันซิ!
 
ผลสุดท้ายตามเพลงของหัวมันพันธุ์ร๊อค
คนดีไม่มีที่อยู่เสมอ
 
ผลสุดท้ายตามเพลงของเพื่อนที่ออสเตรเลียของผมชื่นชอบ (ไม่ว่ามึงจะเข้ามาอ่านอยู่หรือไม่ก็ตาม)
คนดีมันต้องไม่มีใคร!!!
 
เอากับมันซิ!
 
แล้วผมจะดีไปทำไม
หลายๆกระแส เรียกร้อง ให้ผมกลับไปติดเขี้ยวเล็บ
ลับฟันให้แหลมคม กรีดเล็บเตรียมล่าเหยื่อ
 
เพราะฝูงแกะตาบอดยังมีอีกเยอะ
ผมไม่ลังเล
 
กูทำไม่ได้ว่ะ
 
พอดีใจกูหดเล็กไปหมดแล้ว!
 
กลัวว่าออกไปตอนนี้ จะเป็นสัตว์ล่าเนื้อง่อยๆ
โดนแกะเอากีบกระแทกหน้าตายไป
 
กูอ่อนแอมากๆเลยนะเว้ย
 
กีบตีนแกะนี่ โดนหน้ากู
กูอาจถึงตายได้!
 
ที่สำคัญ
ออพชั่นกูน้อยว่ะ
 
 
 
 
 
 
ผมหลอนกับคำว่าสถานะทางการเงินซะแล้วซิ
น่าจะชินซะที
 
แต่เอ๊ะ
พอฟังปุ๊ป ใจเสียววูบตลอด
 
ลองนึกๆตามดู
อนาคตอันใกล้นี้
สถานที่สักแห่งหนึ่ง
เวลาไม่จำเป็นนะ
 
ผู้หญิง สวยเลือกได้ 1 คน
ผู้ชาย หล่อ เอาว่ะ เลือกได้เหมือนกัน 1 คน
 
ผู้ชายมั่นใจเดินไปทำความรู้จัก
ผู้หญิงถามว่าขับรถอะไร…
วันนี้พกบุคแบงค์มาด้วยมั้ย…
 
ผู้ชายอึ้งนึกว่ามุข ทำเป็นขำ
 
ผู้หญิงยืนยัน ถามว่าขำทำไม
จะเอาไปให้แม่ดูจริงๆ
 
ผู้ชายมั่นใจ เอาวะ กูก็พอมี
 
บอกรถบอกเงินบอกหน้าที่การงานไป
 
ผู้หญิงบอกให้รอขอโทรถามแม่หน่อย
 
เสียงถามไปตามสาย แม่ๆมีรถ มีบ้านนะ
อะไรนะๆ ไม่ค่อยได้ยิน
อ้อๆ รวยไม่พอใช่มั้ย
งั้นปฏิเสธไปเลยมั้ย หรือจะให้หนูเก็บไว้เป็นตัวเลือก
 
พลั่ก ผู้ชายกระโดดขาคู่ถีบกลางแสกหน้า
พาไปข่มขืนแล้วถ่ายวีดีโอเก็บไว้ขายต่อ!
 
สังคม!!!
 
ผมว่าผมป่วยนะ สังคมก็ป่วย
ไม่รู้ว่าผมกับสังคมใครป่วยกว่า
 
แต่เยะแม่!
ผมป่วยจริงๆว่ะ หกล้มหน้าจมโคลนเลยล่ะ!
 
 
 

 
 
 
 

ผู้ชายผมสั้น

กว่า 2 ปีในกระจกที่ผมได้รู้จักผู้ชายผมยาวคนหนึ่ง…
 
หลายๆคนบอกว่าผมยาวแล้วเขาดูดี
หลายๆคนบอกว่าไม่…
 
แต่ผู้ชายคนนั้น ไม่เคยสนใจที่ใครพูด ใครจะว่าอย่างไร
…เขาเลือกที่จะเป็นอย่างที่เขาเชื่อ
 
เพราะเขาภูมิใจในสิ่งที่เขาเป็น
และเชื่อมั่นในสิ่งที่เขาศรัทธา
 
เมื่อวานเขาตายแล้ว…
 
ผมมองไปที่กระจกเมื่อเช้า
ผู้ชายผมยาวคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นั่น
 
ทุกๆเช้า ผมจะยิ้มให้เขาก่อนที่จะออกไปทำงาน
เมื่อเช้า …เขาหายไป
 
ผมไม่รู้จะยิ้มให้ใคร
 
18.00 น.เมื่อวานนี้
ผมคุยกับเขาเรื่องที่เขาจะหายไปจากชีวิตผม
เรื่องที่เขาเลือกจะจากไป
เลือกที่จะตาย…
 
ผมไม่ได้ห้ามเขาเท่าไร
ถึงแม้ไม่ได้เอ่ยปากสนับสนุนเขามากนัก
 
ผมปล่อยเขาให้เดินจากไป…
 
เมื่อคืนนี้ เขาหายไปจากชีวิตผม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
กรรไกรที่กวัดแกว่งลงบนความยาวที่สั่งสมมาราวสองปี
บั่นอดีตร่วงลงมาพร้อมปลายผม
กรรไกรที่ซอยลงนบเส้นผม
นำความทรงจำที่ติดตาลงออกมาทีละกระจุกใหญ่
 
เขามองทุกครั้งที่กรรไกรตัดลงบนเส้นผม
ปลายสีเงินวาวของมันคล้ายคมมีด
หนึ่งครั้งที่กวัดแกว่ง เหมือนคมมีดที่กรีดผ่านกลางใจ
 
ผมที่เคยยาวถูกบั่นลงราวกับมันเป็นส่วนเกิน
มันคล้ายกับเรื่องราวอดีต …ที่เวลานี้ก็กลายเป็นส่วนเกิน
ยามเมื่อมันถูกตัดซอยออกไปจนเหลือแต่รากตอ
 
…มันคงกลายเป็นการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เกือบ 2 ปีที่ผมสะบัดหัวไปมาแล้วมีผมระปลิวปัดต้นคอ
วันนี้สะบัดจนคอเคล็ดก็มีแต่เสียงกร๊อก
ไม่มีอะไรระโยงระยางค้างคาปัดคออีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
มันคงเป็นการเริ่มต้นใหม่
ของผู้ชายผมสั้น…

กลางวันตื่น กลางคืนฝัน …ร้าย

 

 
ว่าจะอัพ ว่าจะไม่อัพ
ว่าจะร้องไห้ ว่าจะไม่ร้อง
ว่าจะเข้มแข็ง ว่าจะอ่อนไหว
 
ว่าจะเป็นอะไรหลายๆอย่าง ว่าจะ…
 
บางครั้งเวลาที่คนเดินดิน ได้สัมผัสความสุขที่นางฟ้าแบ่งปัน
ก็เข้าใจว่านั่นคือ จุดสูงสุดของชีวิต
 
ไม่คิดที่จะไขว่คว้าใดๆอีก
 
สิ่งที่ดีที่สุดของคนเดินดิน …ก็คือนางฟ้า
 
แต่คนเดินดินไม่เคยรู้ว่า ความสุขทั้งหมดที่เขาได้รับ มันเป็นเพียงแค่ความเอื้ออารีย์เล็กๆที่นางฟ้ามอบมา ไม่ใช่ทั้งหมดอย่างที่เขาคิด
สำหรับนางฟ้า คนเดินดินเลยเป็นเพียงสิ่งน่าสนใจกลางทาง ไม่ใช่สวรรค์ที่พักผิง
 
เป็นเพียงจุดที่เดินผ่าน
 
เป็นสิ่งที่ปักอยู่บนเส้นทางที่เดินผ่าน …ก็คือคนเดินดิน
 
รวมเวลาได้ไม่นานเท่าไร ไม่อยากนับ
รู้แต่ว่า มันสั้นลงเรื่อยๆ มันเศร้าใจ
 
ก้อนบางอย่างพุ่งมาจุกที่หน้าอก แทบจะดันทะลักออกมาทางตา
…เพียงแต่ตอนนี้ มันยังไม่กลั่นตัวออกมาเป็นน้ำตา!
 
ความรักครั้งล่าสุดของผมจบไป ในเวลาไม่นาน
มันไม่ได้จบเพราะเราสองคน มันจบเพราะโลกที่เราสวนทาง
 
คนจนที่กำลังตั้งตัว เทียบไม่ได้กับคนที่เกิดมาไม่ต้องดิ้นรน
ผมเข้าใจ
 
ผมเป็นแค่คนเดินดิน ที่อยากครอบครองนางฟ้า
ขอเพียงเกาะปีกเธอล่องลอยไปสุดไกลแสนไกล
ใจหวังว่าเราสองจะล่องลอยจนถึงฝั่งฝัน
 
วันหนึ่งเทพบิดาแห่งฟ้าสวรรค์
ไม่ต้องการให้ไอมนุษย์ที่แสนต้อยต่ำ แปดเปื้อนให้นางฟ้าเปื้อนรอยราคี
 
…สิ่งที่คู่ควรกับนางฟ้า …คงเป็นเพียงเทวดากระมัง
 
สายฟ้าพิโรธสาดลงมาที่ตัวคนเดินดิน
ฟาดลงมาสู่กลางหัวใจของเขา …แรงสะเทือนทำให้มืออ่อนแรง
…ความท้อแท้ทำให้ใจอ่อนล้า
 
มือคนเดินดินหลุด…
 
มือที่ใช้เกาะปีกนางฟ้า และทำนาเพื่อเลี้ยงชีวิต
ไม่ได้มีแรงพอที่จะต่อต้านสายฟ้า…
 
เขาตกลงมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ร่วงหล่นลงมาโดยไม่อาจฝืน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ร่างกายกระแทกลงดิน
โคลนตมสาดกระเซ็นเปรอะกาย ฉุดร่างที่อ่อนล้าบาดเจ็บของเขาให้จมลง
 
กี่แรงที่ฝืนยืน
ถูกเหนี่ยวรั้งด้วยโคลนตม
ราวกับว่ามันจะเยาะเย้ยถึงความพยายามของเขา
ที่จะดิ้นหลุดจากโคลนตม
 
เขาจม
 
เสียงกระซิบดังขึ้นรอบกาย
 
อยู่ในที่ที่ควรอยู่
เป็นในสิ่งที่ควรป็น…
อย่าฝันอะไรเกินตัว…
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ผมตื่นขึ้นด้วยความตระหนก
มีอะไรจุกอยู่ที่หน้าอก
 
พยายามจะทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม
พยายามจะรู้สึกดี…
 
ยากเย็น
 
 
จดจ่อกับสิ่งใดได้แต่เพียงสายตา
ผมไม่รู้ว่าวิญญาณผมหลุดไปไหน
 
ผมรู้สึกเหมือนจมอยู่ในโคลนตม
 
ร่างกายอ่อนล้า
 
จิตใจแตกกระเจิง…
 
คงต้องใช้เวลาอีกสักนิด
ที่จะแยกแยะความฝันออกจากความจริง
 
…หรืออาจจะไม่ต้อง เพราะความฝันผมก็สูญเสียนางฟ้า
…และในชีวิตจริง ผมก็สูญเสียเธอ