เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
เงินทอง เวลา ความมั่นคงในอนาคต และ ความรัก เขามีให้กับเธอทั้งหมด นอกจาก ดาว และ เดือน ไม่มีอะไรที่เขาให้เธอไม่ได้ แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่า นอกจาก ดาว และ เดือน ที่เขาให้เธอ ไม่ได้ ยังมีอดีตอีกอย่างที่เขาไม่สามารถทำให้เธอลืมได้…
วันนั้นในห้องสวีทของโรงแรมใหญ่ใจกลางเมือง เขาและเธอนอนกอดกัน …ครั้งแรก ของเขาและเธอ เธอร้องไห้ เล่าเรื่องในอดีตของเธอให้เขาฟัง… เธอถูกคนรักเก่าของเธอ ข่มขืน มันหลอกเธอไปต่างจังจังหวัดกับกลุ่มเพื่อนของมัน มอมเหล้าเธอ และ ข่มขืน เธอ… แย่ไปกว่านั้นเธอเองต้องเป็นคนแบกหน้าไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินหลังจากถูก ข่มขืน เธอไม่เคยรู้เลยว่าไอ้ยาคุมฉุกเฉินมันแรงขนาดไหน มันอาจทำลายมดลูกของเธอ เพราะมันขอตัวไปกินเหล้าต่อกับเพื่อน มันทำกับเธอเหมือนสิ่งของ แค่ได้เธอ มันก็ไป หลังจากนั้นเธอก็รักมันมากขึ้นเพราะครั้งแรกของเธอเป็นของมัน แต่ในขณะที่มันได้เธอแล้วเธอก็ลดความสำคัญลงไป มันยังมีคนอื่นๆอีกหลายคนระหว่างที่คบกับเธอ จนในที่สุดมันก็ทำเรื่องแย่ๆกับเธอจนถึงขั้นที่เธอ …ติดโรค…
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
ท่ามกลางหยาดน้ำตาที่หลั่งไหล เหมือนฝนที่ตกอยู่นอกหน้าต่างบานใหญ่ เขาสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้เธอคนที่เขารักร้องไห้อีก ถ้าเขาเจอมัน มันจะต้องชดใช้ เขาสัญญากับตัวเอง เธอรับรู้เรื่องราวทั้งหมด เธอบอกกับเขาว่า นี่แหละคนที่เธอรอคอยมาตลอด
เขาเป็นคนที่เข้ามาช่วยเธอให้พ้นจากโลกที่มืดดำ ทุกอย่างที่เขาทำให้เธอ เธอจะดีใจ และ บอกกับเขาว่า รู้มั้ยคุณเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้ให้กับ ฉันไม่เคยได้รับสิ่งดีๆแบบนี้จากใครมาก่อน ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เราเจอกัน…
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
อยู่ๆวันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
ด้วยเหตุผลที่เธอบอกเขาว่า คุณดีเกินไป เราเข้ากันไม่ได้ ปากของเธอพูดออกมาแบบนั้นทางโทรศัพท์
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
เขาขอพบเธออีกครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะขอได้ยินต่อหน้า 3 วันที่แล้วเขาไปพบเธอ บอกผมอีกครั้งได้มั้ย ว่าคุณไม่ต้องการผมแล้ว ผมจะไปจากชีวิตคุณ ขอให้คุณจ้องตาผม แล้วบอกกับผมเถอะ
เธอบอกกับเขาอีกครั้ง คุณดีเกินไป เราเข้ากันไม่ได้ ปากของเธอพูดออกมาแบบนั้น แต่ตาของเธอบอกว่า เธอยังลืมมันไม่ได้…
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
22.45 น. บุหรี่ 18 ตัว น้ำแข็ง 74 ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ .816 ลิตร
ชายหนุ่ม หญิงสาว มากหน้าหลายตาเดินเข้ามาทักทายเขาไม่ขาดสาย อย่างว่า ในชั่วโมงนี้ จะมีใครไม่รักเขา พายุลูกใหม่ของวงการธุรกิจไทย ผู้ชายก็อยากเป็นเพื่อนกับเขา ผู้หญิงก็อยากให้เขาเป็นเจ้าของ
แต่ก็ยังมีคนไม่ต้องการเขา ตลกกับโชคชะตา มือที่กุมอนาคตทุกอย่างของตัวเองได้ แตะงานไหนเป็นสำเร็จ หัวใจที่ใครๆหลายคนต้องการครอบครอง ไม่มีหญิงใดปฎิเสธเขา เพียงเขาเอ่ยปาก ถูกอดีตเก่าๆของคนที่เขาไม่เคยแม้จะเห็นหน้าทำลายไปหมดสิ้น พายุลูกนี้พัดแผ่วลงช้าๆ พร้อมๆกับสติที่ลดลงเรื่อยๆ
…เพิ่มวิสกี้ คงลืมได้เร็วขึ้น
23.37 น. บุหรี่ 27 ตัว น้ำแข็ง 98 ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ .627 ลิตร
หญิงสาวร่างโปร่งในชุดกระโปรงสั้นสีดำ เดินเข้ามาหาเขา ผมยาวสลวยของเธอสะท้อนแสงไฟสลัวเป็นประกาย เธอขยับเก้าอี้ลงนั่ง ตาดำขลับกลมโตของเธอสบเข้ากับตาแดงก่ำของเขา ตาแดงก่ำซึ่งไม่รู้ว่าเกิดจากฤทธิ์ของวิสกี้ หรือเกิดจากฤทธิ์ของหยาดน้ำตา เขาไม่รู้จักเธอแน่ๆ ผู้หญิงสวยๆอย่างเธอ ถ้าเขาเคยเจอ เขาต้องไม่ลืมแน่ๆ
ผมรู้จักคุณรึเปล่าครับ เขาถาม
เธอยิ้ม พร้อมโปรยตาราวกับแฝงความรู้สึกนับล้านแนบมากับแววตานั้น
ไม่สำคัญหรอกค่ะ ฉันรู้จักคุณก็พอ เธอยิ้มพร้อมเอื้อมมือมา
เขายื่นกลับไปตามมารยาท หรือ ว่าเพราะอยากจะสัมผัสมืองามคู่นั้น เขาไม่อาจรู้ เขารู้เพียงอย่างเดียวว่า เวลานี้ วิสกี้กำลังทำหน้าที่ของมันอย่างดีเยี่ยม "เขากำลังจะลืม"
ใจของเขาเต้นจังหวะที่ไม่เหมือนเก่า…
เขายังคงสงสัยกับคำถามบางประการที่ค้างคาอยู่ที่ส่วนลึกในใจของเขา
ทำไม คนอย่างเขา ถึงมีคนที่ไม่รัก
ทำไม เขายอมรับ เขาใจกว้างขนาดนี้แล้ว เขายังมีคนที่ไม่รัก
แต่อย่างว่า วิสกี้กำลังทำหน้าที่ของมันอย่างดีเยี่ยม "เขากำลังจะลืม"
00.10 น. บุหรี่ 34 ตัว น้ำแข็ง 111 ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ .538 ลิตร
เขาพูดคุย หยอกล้อกับเธอราวกับว่ารู้จักกันมานาน มือที่เคยถือแก้ววิสกี้มือหนึ่ง คีบบุหรี่มือหนึ่ง ก็แปรเปลี่ยนสลับมาโอบกอดเธอตามแต่มือไหนจะว่างตอนไหน เธอไม่โต้ตอบ เขารู้ดีว่าเธอต้องการอะไร นับตั้งแต่เธอเปลี่ยนที่นั่งมานั่งเคียงเขาอยู่ตรงนี้ เขาสบตาเธอ ตาของเขาแดงก่ำ ตาแดงก่ำซึ่งไม่รู้ว่าเกิดจากฤทธิ์ของวิสกี้ หรือเกิดจากฤทธิ์ของหยาดน้ำตา หน้าของคนรักเก่าของเขาผุดขึ้นมา เสียงเบาๆกระซิบข้างหูเขาว่า …ฉันขอคุณนะ คุณรู้ใช่มั้ยว่าแฟนเก่าของฉัน เคยทำร้ายฉันไว้ขนาดไหน เขานอกใจฉันตลอดเวลา ขอคุณอย่านอกใจฉันนะ…
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
ผมไม่อยากฟัง เขาพูดออกมาดัง เธอทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย คุณพูดกับฉันเหรอคะ เธอถาม
…อดีตมันเข้ามาทับซ้อนกับตอนนี้ เขาปวดหัว เปล่าๆผม เออ ผมไม่ได้หมายถึงคุณ หญิงสาวยิ้ม พร้อมซบหัวลงที่ไหล่ของเขาเช่นเดิม เขาเริ่มเรื่องสนทนาเรื่องใหม่ โดยพยายามหลีกเลี่ยงเรื่องเก่าๆ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันที่แล้ว
เมื่อสามวันที่แล้ว เขาถูกทิ้ง
00.47 น. บุหรี่ 42 ตัว น้ำแข็ง 147 ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ .429 ลิตร
เกือบไม่มีที่นั่งไหนในร้านที่มีคนนั่งอยู่ เพราะทุกอณูที่ที่สามารถยืนได้ มีแต่หนุ่มสาวหลายวัย ลุกขึ้นมาร้อง เต้น กันอย่างเต็มที่ เขาเองก็ไม่ได้น้อยหน้า เขายืนขึ้นเช่นกัน แน่นอน โดยมีเธออยู่ในอ้อมกอด ท่ามกลางการเบียดเสียดของคนมากมาย เขาและเธอกลับเบียดเสียดกันมากกว่า ตาของเขาจ้องมองตาของเธอ ตาของเขาแดงก่ำ ตาแดงก่ำซึ่งไม่รู้ว่าเกิดจากฤทธิ์ของวิสกี้ หรือเกิดจากฤทธิ์ของหยาดน้ำตา ตอนนี้ตาดำขลับของเธอ …ก็แดงก่ำเช่นกัน
วิสกี้ทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่ ภาพของหญิงสาวคนเก่าเริ่มเลือนหาย และ จางลงๆ แต่กลับชัดเจนไปด้วยภาพของหญิงสาวคนใหม่ที่เขาพึ่งเจอเมื่อกี้นี้
วิสกี้ทำหน้าที่ของมันอย่างสมราคา
02.03 น. บุหรี่ 67 ตัว น้ำแข็ง 203 ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ .000 ลิตร
เหมือนเดิมที่เขาไม่ต้องจ่ายเงินใดๆทั้งสิ้น ทุกๆอย่างถูกจดไว้ลงบัญชีส่วนตัวของเขาซึ่งมันจะตัดยอดอัตโนมัติตอนสิ้นเดือน เงินกว่าหนึ่งในสามของเงินแสน จะหายไปจากบัญชีของเขาในสิ้นเดือนนี้สำหรับความสุขใน 6 ชั่วโมงที่ผ่านมา เงินที่เขาเสียไปในเวลา 6 ชั่วโมง มันมากกว่าเงินที่บัณฑิตจบใหม่จากมหาวิทยาลัยรัฐได้รับต่อเดือน
รถเก๋งนำเข้าจากนอกของเขาทะยานออกไปจากลานจอดรถชั้นใต้ดินชั้นที่ 4 ของตึกหลังงาม เป้าหมายของเขาจะเป็นที่ไหนได้… ข้างกายของเขาหญิงสาวคนเดิมหลับตาพริ้ม จนกระทั่งเขาถามเธอขึ้นมาว่า อยากให้ไปส่งที่ไหน เธอหันมายิ้มและตอบกับเขาว่า "แล้วแต่ที่ที่คุณอยากจะไปส่งค่ะ"
วิสกี้เริ่มลดหน้าที่ของมันลงหลังจากทำหน้าที่ของมันเสร็จสมบูรณ์ เขาลืม เขาไม่ถาม เขาจำไม่ได้ถึงสายตาที่ว่าใครเคยรักใคร เขาจำไม่ได้เลย…
03.00 น. บุหรี่ … ตัว น้ำแข็ง … ก้อน สก๊อตวิสกี้เหลือ …. ลิตร
วันนี้ในห้องสวีทของโรงแรมใหญ่ใจกลางเมือง เขาและเธอนอนกอดกัน …ครั้งแรก ของเขาและเธอ
Bangkokian's Space, Life is waiting. 