Archive for December, 2005

วันส่งท้ายปีเก่า

วันนี้ทั้งวันผมก็อยู่ไม่ติดบ้านอีกจนได้
 
ตื่นแต่เช้าก็มานั่งทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมาตลอดทั้งปีของผมว่าเป็นอย่างไรบ้าง
 
บ้างก็ดี ถูกใจ
บ้างก็ไม่ ไม่เป็นไรเรายังมีชีวิต พรุ่งนี้ยังมีโอกาสให้แก้ไข
 
สายหน่อยผมก็อดไม่ได้จริงๆที่ต้องหาคนออกไปดูหนังด้วย ออกไปทานข้าว ออกไปเดินเล่นรับบรรยากาศของเทศกาลส่งท้ายปีเก่าอย่างเต็มที่
 
ผมตัดสินใจชวนเธอออกไปดูหนังและทานข้าวด้วยกัน
 
ใจหนึ่งก็หวาดๆ ว่าเธอจะไปมั้ย
เพราะปกติเธอจะไม่ค่อยชอบไปไหน ในวันที่คนเยอะๆ
แต่ขอบคุณพระเจ้าที่วันนี้เธอยอมไปกับผมแต่โดยดี
 
วันนี้เธอก็มีงอนบ้างตามประสาผู้หญิงเอาแต่ใจตัวเอง
ทั้งบ่นหิวข้าว บ่นว่าคนเยอะ บ่นว่าร้อน บ่นว่าหนาว
แต่ไม่เป็นไรอยู่ดี คนน่ารัก ทำอะไรก็น่ารักอยู่แล้ว 🙂
ผมมีหงุดหงิดบ้าง แต่ก็ยอมเธอหมดทุกเรื่อง ทั้งๆที่ปกติผมไม่ค่อยยอมใคร
พึ่งรํว่าความรักมันทำให้เรายอมรับ คนที่เรารักได้จริงๆนะครับ 🙂
 
ตกเย็นหน่อยเธอก็เริ่มบ่นออด บ่นแอด ว่าเหนื่อยเมื่อย
ผมก็เลยตัดสินใจขับรถพาเธอกลับบ้าน
กลับถึงบ้านปุ๊ปเธอก็ขึ้นไปนอนหลับเป็นตายในห้องของเธอ
 
วันนี้ผมมีความสุขมากๆที่ได้ไปเดินเล่น
ดูหนัง กินข้าวกับเธอ
ทั้งๆที่เธอไม่ชอบคนเยอะ ไม่ชอบไปแย่งร้านทานข้าวกับคนอื่น
แต่วันนี้เธอยอมไปกับผมแต่โดยดี
ผมว่านี่แหละของขวัญส่งท้ายปีเก่าที่ดีที่สุดของผม
 
แม่ครับผมรักแม่ครับ
 
2005
12/31
CATEGORY
Bangkokian's Story
2 comments

ทำไม

ทำไมกูไม่ไปเชียงใหม่
2005
12/30
CATEGORY
Bangkokian's Story
6 comments

3 Days to go

 
หมดวันนี้ไปอีก 1 วันแบบไม่ได้ทำอะไร น่าเสียดายมากๆ
เหตุเกิดก็ด้วยว่า เมื่อวานผมและเหล่าพลพรรคคนขี้เหงา
ได้ตกลงปลงใจไปทานข้าวเพื่อฉลองปีใหม่…
 
เราก็ไปตระเวณกันที่ร้านของผมเอง ที่แรก กินดื่มสยาม หลังสวน ซอย 5
สักราวๆเที่ยงคืนเราก็ย้ายกันมาที่แจ่มที่เดิม… 555 ไม่รู้จะไปไหนไปแจ่ม
 
แล้วเวลาของผมก็สูญหายไปตั้งแต่ตี 3 ที่ผมรู้สึกตัวครั้งสุดท้าย
มาอีกที 17.00 น.ของวันนี้ เสียดายเวลาจัง
 
ไม่ได้นอน (ปวดหัว) อย่างสุดเหวี่ยงแบบนี้มานานแล้ว
 
ทรมานมากๆ ไม่รู้ว่าทำไมคนเราต้องไปทำตัวทรมาณแบบนี้
 
…สงสัยหา …ต้องเป็นเพราะความเหงาแน่ๆ
 
……………………………………………………………………………………………………………………
 
อีกแค่ 3 วัน (รวมวันนี้ด้วย) ก็จะปีใหม่กันแล้วนะครับ
 
ปีใหม่…
 
จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างนะ
 
ชีวิตเราจะเป็นอย่างไรนะในปีหน้า…
 
ผมตั้งใจว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างในชีวิต…
 
……………………………………………………………………………………………………………………
 
วันนี้ไม่มีอะไรแล้วครับ
 
สมองโล่งๆ ปวดหัวๆ ปวดมากๆ…
2005
12/29
CATEGORY
Bangkokian's Story
6 comments

NANA คนหนึ่งรักที่จะฝัน คนหนึ่งฝันที่จะรัก

เรื่องราวของ 2 สาวที่ชื่อ นานะ เหมือนกัน แต่บุคลิกและพื้นเพต่างกันอย่างสิ้นเชิง นานะคนแรกคือสาวพังค์สุดห้าว ที่ฝันอยากออกอัลบั้มกับวงของตนเอง หลังจากที่แฟนหนุ่มชื่อ เรน ประสบความสำเร็จบนถนนสายดนตรีไปก่อนแล้ว นานะคนที่สอง คือสาวใสจากครอบครัว ที่มาจากครอบครัวชนชั้นกลางสุดอบอุ่น นานะเป็นคนติดเพื่อน สมัยเรียนมัธยม นานะมีเพื่อนสนิทชื่อ จุนโกะ แต่หลังจากจุนโกะสอบเข้าวิทยาลัยศิลปะในโตเกียวได้ นานะจึงจำต้องแยกจากเพื่อนรัก เธอพยายามทำงานเก็บเงิน จนสามารถเดินทางไปโตเกียวได้

นานะทั้งสองพบกันโดยบังเอิญบนรถไฟในโตเกียว และโชคชะตาก็พาให้พวกเธอได้เป็นรูมเมทกัน นั่นคือจุดเริ่มต้นของมิตรภาพอันงดงามของทั้งคู่ รวมทั้งเรื่องราวความสัมพันธ์หลากหลาย ที่พวกเธอต้องพบเจอ…


——————————————————————————–

Nana ภาพยนตร์วัยรุ่น ที่สร้างจากการ์ตูนสุดฮิตชื่อเดียวกันของ อาอิ ยาซาว่า ที่ขายดีที่สุดในญี่ปุ่น และเป็นที่ชื่นชอบของวัยรุ่นทั่วประเทศ ในประเทศไทย การ์ตูนเรื่องนี้ก็มีแฟนคลับติดตามอยู่มากมาย

แฟนการ์ตูนเรื่อง Nana ทั่วโลกพากันตื่นเต้น เมื่อข่าวการนำการ์ตูนเรื่องนี้ขึ้นจอภาพยนตร์ แพร่กระจายออกไป กระแสความแรงของหนัง เริ่มก่อตัวตั้งแต่ยังไม่เข้าโรง ไม่ว่าจะเป็น สินค้าเกี่ยวกับ Nana ที่บริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง Sanrio ของญี่ปุ่น ผลิตออกจำหน่ายเอาใจแฟนๆ, นิตยสารบันเทิงทุกเล่ม ที่พร้อมใจกันแนะนำหนังเรื่อง Nana รวมทั้งลงบทสัมภาษณ์สองนักแสดงนำสาว จนทำให้ มิกะ นากาชิม่า มีแฟนๆ เพิ่มขึ้น และทำให้ ยูนะ อิโตะ แจ้งเกิดในฐานะดาราขวัญใจวัยรุ่นได้สำเร็จ นอกจากนี้ Nana ยังครองตำแหน่งภาพยนตร์ที่คนรอคอยมากที่สุดแห่งปี จากแบบสำรวจ Yahoo Japan Movie Poll อีกด้วย โดยได้ผลโหวต 6,575 เสียง จากผู้เข้ามาโหวตทั้งหมด 9,195 เสียง ซึ่งคิดเป็น 72 เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว

ภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดย เคนทาโร่ โอตานิ (A Woman’s Work, Avec mon mari) นำแสดงโดย มิกะ นากาชิม่า นักร้องวัยรุ่นแนว jazz ยอดนิยมของญี่ปุ่น และ อาโออิ มิยาซาว่า ดาราดาวรุ่งหน้าใสวัย 19 ปี











เอามาจากนี่ครับ Popcornfor2 Community
 
……………………………………………………………………………………………………………………
 
วันนี้ไปดูมาครับ ไปดูหนังแบบไม่ได้คิดอะไรล่วงหน้า รู้แต่ว่า แพลนไปเชียงใหม่ก็ล่ม และอะไรๆก็ไม่ได้เป็นดังใจนัก
 
กินข้าวที่พารากอน (ไปบ่อยมากๆ …เพื่อนๆทักแล้วว่าเกี่ยวพันอะไรกันรึเปล่า) กับน้องสาวคนหนึ่งที่มีมุมมองโลกคล้ายๆกันกับเรา เราขอเรียกเธอว่านางฟ้าสีดำได้มั้ย ที่เรียกแบบนี้เพราะว่าเธอเป็นแอร์ ทั้งๆที่เธอจบรัฐศาสตร์ IR จุฬาฯ แต่เธอไม่ได้มีชีวิตเหมือนแอร์ทั่วๆไปเลย ผมเลยเรียกเธอว่าเป็นนางฟ้าสีดำละกัน…
 
เพราะผมก็คงคล้ายๆกัน เป็นคริสเตียนที่ต้องทำงานล่อแหลม พัวพันอยู่กับสิ่งที่คนทั่วไปมองว่าไม่ดี …อืม 
 
เธอประจำอยู่ที่ประเทศอื่น นานๆทีเราถึงจะได้เจอกัน
เราคุยกันถึงเรื่องงาน มุมมองต่อสังคม (เธอตั้งใจจะออกมาเป็น NGO หลังจากเก็บตังค์ได้แล้ว) และ ทัศนคติต่อความรัก
 
เธอบอกว่า ถ้าไม่รู้เลยว่าผมทำงานอะไรอยู่ เธอคงคิดว่าผมเป็นพวกลูกคุณหนู มาทำงานฆ่าเวลา ผมฟังก็แอบตกใจเล็กน้อย …ตัวกูมันดูเป็นยังไงวะ
 
เธอรีบอธิบายว่า ก็เพราะพี่แต่งตัวแบบสบายๆทุกๆวัน เสื้อยืด กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ใส่ตุ้มหู ดูแล้วเหมือนร่อนว่างๆไปวันๆ ใครจะรู้ว่าพี่เป็นอะไรบ้าง (ผมขอละที่เธอพูดนะครับ งานผมไม่ได้มีอะไรน่าสนใจหรอกครับ"_")
 
ใครจะรู้ว่าบริษัทจำลอง จุฬาฯปี 2002 มีใครเป็น GM
ใครจะรู้ว่างานฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ ธรรมศาสตร์ครั้งที่ 59 มีใครเป็นผู้อัญเชิญถ้วยฟุตบอลพระราชทาน
ใครจะรู้ว่างานจุฬาวิชาการเมื่อ 3 ปีที่แล้ว มีใครทำงานอยู่เบื้องหลังในฐานะรองประทานจัดงาน
ใครจะรู้

ใครจะรู้

ใครจะรู้
 
ก็คงจะจริงอย่างที่เธอว่า ถ้าใครพบผมข้างนอก ก็คงคิดคล้ายๆคนอื่นๆ 555
 
เราคุยกันเรื่อยจนมาถึงเรื่องของสังคมทั่วๆไป จนเลยมาถึง ทัศนคติต่อความรัก…
 
ทำไมพี่ถึงดูมีความสุขได้ตลอดเวลานะ ถึงแม้ว่าพี่จะพึ่งเสียใจอะไรมา …เธอถาม
อืม… ผมเงียบไปพักนึง คงเป็นเพราะไม่รู้ว่าจะเสียใจนานๆทำไมน่ะ ผมตอบ
 
เพราะถ้าพี่เสียใจนานๆจนไม่เป็นอันทำอะไร คนที่พี่รักก็ต้องเสียใจไปด้วย ฝันที่พี่อยากสร้างมันก็คงต้องชะงักอาจล้มไม่เป็นท่า …พี่ไม่มีเวลาเสียใจนานหรอก
 
ผมตอบ…
 
ผมเชื่อ…
 
ผมเชื่ออย่างนั้น…

2005
12/26
CATEGORY
Movie
20 comments

Merry X’Mas

 
 
Merry X’Mas ครับทุกคน คุณพ่อ คุณแม่ น้องแอนท์ โซนิค พาช่า คอตต้อน แคนดี้ สนิม และก็ กอบี้ผู้ล่วงลับ
 
เพื่อนๆมากมายหลายแหล่ เพื่อนคริสเตียน วัด นัท เบียร์ ไอซ์ น๊อต แบงค์ บี จ๋าย แนน โย สีเทา อีตุ๊ อีเถิก อีหมี มด อีบูม ชลิต เจ ไอ้ควาย ฯลฯ
 
เพื่อนบัญชีจุฬา ผิง ผัก เจี้ยบ ลูกตาล เหมียว ฟลอเรนซ์ ออม เอม น้องอร น้องแนน น้องดิว ไอ้รุธ ไอ้ปอนด์ พี่หมี พี่เอ็น พี่ป๊อป ไอ้บักทอป เบน แอนดี้ น้องเบลล์ ปุ้ม ฯลฯ
 
เพื่อนตัวแทนนิสิต โบ้ต วี จ๊ะจ๋า โบว์ แอน เกศ ตูน บอย ลูกตาล อ้อม นพ นภ ลุงชัช ตรี ไอ้ตุ้ม ฯลฯ
 
เพื่อนอื่นๆมากมายที่เรารู้จักกันได้ไงก็ไม่รู้ หนึ่ง น้องรุ้ง พี่ต้น พี่เกด พี่วร ไอ้บู ไอ้โบ้ต ไอ้สิน แนท ป้อม น้องรุ่ง คิม ฯลฯ
 
เพื่อนๆใหม่ที่เจอในสเปซ น้องเตย น้องอ้อย น้องตี้ ฝน นัท อุ๋มอิ๋ม โรส สอง ตูน เอ๊ะ น้องโทร่า น้องหมูน้อย ฯลฯ
 
และอีกมากมายหลายๆคนที่ผมไม่ได้พูดถึงในที่นี้ รักทุกๆคนมากๆเลยครับ และจะรักอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ขอโทษด้วยที่ผมอาจจะห่างหายไปบ้าง โทรไปทีไรก็มีแต่เรื่องงาน และก็เรื่องเสียเงิน แต่ผมก็รักพวกคุณมากๆนะ แค่วิธีรักของผมมันอาจจะแปลกๆไปเท่านั้นเอง
 
และก็ขอขอบคุณ พร้อมทั้ง Merry X’Mas ให้คน 1 คนที่เราได้เจอกัน ในวันที่ผมเคว้งคว้าง คุณก็เข้ามา และกำลังมีอิทธิพลในชีวิตผมเป็นอย่างมาก
 
ท้ายที่สุด ขอบคุณพระเจ้าครับ ที่ส่งพระบุตรองค์เดียวของพระองค์มาตายแทนผม มาไถ่บาปให้กับชีวิตแย่ๆของลูก ลูกรักพระองค์มากๆครับ
 
ลูกรู้ว่าเส้นทางที่ลูกเลือกเดิน มันอาจจะไม่สวยหรู อาจจะดูทำให้พระสิริของพระองค์เสื่อมไป แต่ลูกรู้ว่าพระองค์อยู่เคียงข้างลูก และเดินไปพร้อมกับลูกเสมอ แม้หนทางข้างหน้าจะเป็นหุบเหวเงามัจจุราจ ลูกรู้ว่าใต้ผืนฟ้า และ เหนือขึ้นไป ไม่มีอำนาจใดยิ่งใหญ่กว่าพระองค์
 
สุขสันต์วันเกิดครับพ่อ 
 
 
2005
12/25
CATEGORY
Bangkokian's Story
14 comments

24 ธ.ค. Christmas Eve

ผมพึ่งกลับมาจากโบสถ์ครับ
วันนี้เป็นวันคริสต์มาสอีฟ
ยังไม่ใช่วันคริสต์มาส
หลายๆท่านเข้าใจผิดว่าวันนี้คือวันคริสต์มาส
แต่จริงๆแล้วคือวันพรุ่งนี้ครับ
 
อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะเข้าสู่วันคริสต์มาสแล้วครับ
ตามบ้านของพวกเราชาวคริสต์
ก็จะมีคณะนักร้องประสานเสียงมาร้องเพลงกันครับ
 
ประเพณีนี้เป็นการระลึกถึงเมื่อครั้งที่พระเยซู
เสด็จลงมาประสูติครับ
คืนนั้นก็มีฑูตสวรรค์มาร้องเพลงครับ
 
ตั้งแต่เช้าวันนี้ 
วันก่อนวันคริสต์มาส
 
อากาศยังคงเย็นอยู่ …ผมชอบที่อากาศเป็นอย่างนี้
ท้องฟ้าสีเทาๆดูหม่นๆก็สวยแปลกตา
 
วันนี้ก็ยังคงเป็นเหมือนเมื่อวาน
 
และ วันพรุ่งนี้… ก็จะเป็นวันคริสต์มาสที่ผมรอคอยมาตลอดทั้งปีครับ
 
 สุขสันต์วัน คริสต์มาส อีฟ ครับ
2005
12/24
CATEGORY
Bangkokian's Story
3 comments

เลิกเทศกาลคาราโอเกะเพลงเศร้า

เลิกแล้วครับ เทศกาลคาราโอเกะเพลงเศร้าเหงาระทมจิต…
 
จริงอยู่ที่ลมพัดทีไรใจเหงาๆดวงนี้ก็หนาวๆ
 
แต่ไม่เป็นไรๆ ขอบคุณสำหรับทุกๆความห่วงใยนะครับ
 
……………………………………………………………………………………………………………………..
 
พูดถึงอากาศในหนาวนี้ มันหนาวกว่าปีที่ผ่านๆมาจริงๆนะครับ
 
แต่มันก็ดีตรงที่ทำให้เรา นอนได้โดยไม่ต้องเปิดแอร์ ได้แต่งตัวสวยๆที่เราแต่งฤดูอื่นไม่ได้
แถมยังได้ทราบซึ้งกับสีเทาๆของท้องฟ้าที่ไม่มีแดดอีกด้วย …รักคุณจัง ลมหนาว
 
เมื่อวันก่อนผมไปจัดแฟชั่นโชว์มา 1 เซ็ท ที่ร้าน ทูซิท เพียร์92
ประทับใจน้องๆนายแบบ และ นางแบบ ที่มาเดินครั้งนี้มากๆทั้งๆที่ค่าตัวที่ผมให้ก็แสนจะถูก
แต่ทุกๆคนก็มาทำงานกันอย่างเต็มที่
 
พักหลังๆนี้ มีน้องๆนางแบบ นายแบบ หลายคนที่ชอบทำตัวหยิ่ง ยะโส
เงินน้อยไม่สู้ แถมพูดไม่ดีกับเราอีกด้วย ทั้งๆที่ตอนมาฝากรูปกับเราก็แสนจะนอบน้อม
มันก็เป็นอย่างนี้แหละโลก… แปลกดี
 
เวลาเราอยากได้อะไร เราก็ทำทุกอย่างเพื่อได้มันมา
พอเราได้มันมา คุณค่าของมันก็ลดลงไปครึ่งหนึ่งทันทีเช่นกัน
 
อาทิตย์หน้า ผมจะลางาน 1 สัปดาห์เลยเต็มๆ
อาจจะไม่ได้มาอัพคุยกันเท่าไหร่
แต่ก็ดีใจมากๆ ที่ได้เจอเพื่อนใหม่ๆในนี้หลายๆคน
ใครว่ามิตรภาพ ในโลกของ Internet ไม่มีจริง…
มันอยู่ที่มุมมองของเรามากกว่า
 
อากาศหนาว (มากๆ) แล้ว ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ
 
ไม่มีแล้วเพลงเหงา ผมลืมตาแล้ว
ไม่มีแล้วเรื่องเศร้า ผมยิ้มได้
ไม่มีแล้วความทุกข์ใจ ผมปล่อยวาง…
 
 
2005
12/23
CATEGORY
Bangkokian's Story
8 comments

ฝืน

 

ฝืน
ศิลปิน : ลิปตา

 
คอยห้ามใจทีไรมันก็ยาก ทนไม่ไหว

ทุกครั้งที่เราใกล้ชิดกัน ฉันเพ้อฝันไปถึงไหน

อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง

อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม

อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม

แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง

ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น

ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน

อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน

ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป

อย่าไปอยู่ใกล้เธอ เตือนหัวใจตัวเอง

อย่ามัวฝันถึงเธอ แล้วฉันจะทำได้ไหม

อย่าคอยส่งยิ้มให้เธอ เธอคงไม่สนใจฉันสักนิดเลย

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม

แล้วฉันจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง

ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น

ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน

อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน

ถึงจะยากเย็นเพียงใด ต่อให้ฉันต้องทำอย่างไร

ฉันต้องทำให้ได้ ฉันต้องฝืนหยุดรักเธอ

แล้วฉันจะฝืน ฝืนหัวใจตัวเองได้ไหม

แล้วจะฝืนความรู้สึกของฉันได้ยังไง

ไม่อาจจะฝืนความรักที่มันเอ่อล้น

ฉันนั้นต้องฝืนทนกล้ำกลืน

อยู่กับความขื่นขม ที่เธอมองว่าฉันไม่มีตัวตน

ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป

ถึงจะยากเย็นเพียงใด ฉันก็คงต้องฝืนต่อไป

แล้วฉันจะฝืนได้ไหม

ฉันนั้นต้องฝืนต่อไป…

2005
12/22
CATEGORY
Music
5 comments

รักแท้ ดูแลไม่ได้

เพลง : รักแท้ ดูและไม่ได้

ศิลปิน : Potato



Intro/C/Em7/Am/G/F/Em7/Dm/G





C     Em7   Am/G         F       Em7    Dm       G

ความรักของเธอ               เสียงที่บอกฉัน   ว่าเธอห่วงใย



C     Em7   Am/G         F       Em7         Dm       G

มือนั้นของเธอ                  ที่แตะหน้าผากฉัน   วันที่ฉันไม่สบาย







          F          G         Em   Am        F          G        C

*   ทุกๆฉาก ทุกตอน ไม่เคยจางหาย แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร



           F          G         Em   Am       Dm         G        

และทุกฉากทุกตอนมันคอยตอกย้ำ สิ่งที่ฉันเป็นตั้งแต่เสียเธอไป 



          C     Em     Am/G            F    Em  Dm/G

**(ว่า)ฉันเป็นคนโง่เหนือใครๆ         มีรักแท้อยู่    ดูแลไม่ได้



   C     Em    Am/G       F    Em                   Dm/G               C

จะรู้ค่ามันก็สายเกินไป     ปวดร้าวคิดอยากย้อนเรื่องราวแค่ไหน  ได้แต่ฝัน 



Instro/C/Em7/Am/G/F/G



C    Em7 Am/G         F       Em7    Dm       G

ตอกจนเหมือนเดิม           รูปเมื่อก่อนนั้นที่มันขาดไป



C   Em7   Am/G          F           Em7       Dm       G

แต่ทางของเรา              จะต่อได้อีกไหมหรือว่าฉันต้องทำใจ



(*,**) 



Bb                 C                       Em         Am /G      D                 F            Bb        G

บอกหน่อยที่ไหนพอจะมี   ประตูให้ฉันย้อนไปคืนวัน ที่ฉันมีเธออยู่จะขอดูแลอีกครั้ง...โว้ๆ



Instru F/Em/F/Em/Am/F/Em/Am/Bb/G



(ซ้ำ **)
2005
12/20
CATEGORY
Music
13 comments

ความคาดหวัง ความโง่ ความว่างเปล่า

เอาเรื่องเหงาๆ มาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ
ต้อนรับความหนาว ด้วยซีรียส์ความเหงา
 
ปล.เครื่องคอมที่บ้านเจ๊งครับ เสียใจครับ
 
……………………………………………………………………………………………………………………
 

 
ความรักที่คนเรามอบให้กัน…
 
ความรักที่เรามอบให้ใครสักคน …มันอาจจะไปพร้อมกับความเชื่อมั่น และ ความคาดหวัง
 
ยามที่เรารักใครสักคน …เราย่อมเชื่อมั่นในตัวเขา เราคงไม่อยากเป็นคนที่ต้องตาบอด และมารู้ในภายหลังว่า …เรา …คือคนที่เขาไม่ต้องการ เพราะเขามีสิ่งอื่นที่สำคัญในชีวิต …มากกว่าตัวเรา
 
ตอนที่เรารู้ตัวว่าความรักที่มอบไปนั้น …ความรักที่ยิ่งมอบไปเท่าไหร่ มันยิ่งสะท้อนความเขลาเบาปัญญาของเรามากเท่านั้น …โง่ ที่เชื่อแล้วเชื่ออีก …โง่ที่ให้โอกาสแล้ว ให้โอกาสอีก
 
มันอาจเจ็บช้ำมากขึ้นๆ เมื่อเราได้รู้ตัวว่า เราเป็นได้แค่ตุ๊กตาตัวหนึ่งที่ถูกเขาเชิดอยู่ …ลับหลังของเรา เขามีเรื่องมากมายที่แอบปิดไว้ไม่ให้เรารู้ …เจ็บ
 
ผิดรึเปล่าที่เรา รัก และ คาดหวัง
ผิดรึเปล่าที่เรา รัก และ คาดหวัง แล้วบอกออกไป
 
เราคงช้ำมาก ถ้ารู้ว่าความรักรูปแบบที่เราอยากมอบให้ใครสักคน มันไปทำร้ายเขา มันกลายเป็นว่าเราไปพรากอิสระของเขาออกไป…
 
เจ็บมั้ยที่เราอยากจะเข้าไปเช็ดน้ำตาให้ใครสักคน แล้วมารู้ที่หลังว่าเขาไม่ได้ต้องการ และเขาเลือกที่จะเข้มแข็งโดยตัวเขาเอง …ไม่ได้ต้องการเราอีกต่อไป
 
ในแง่หนึ่งมันดีที่เราได้เห็นคนที่เรารัก และ เป็นห่วง เข้มแข็งได้ด้วยตัวของเขาเอง… แต่มันก็ว้าเหว่ ที่ได้รู้ว่าความเข้มแข็งนั้น ได้กีดกันตัวเราออกมาจากชีวิตของเขาด้วย
 
จริงๆแล้วถ้าเรารู้จักที่จะรักตัวเอง และ ไม่ต้องคาดหวังกับใคร เราก็คงไม่ต้องเสียใจ…
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็คงต้องอยู่คนเดียว …ในความเหงา
 
ความรัก ความรัก ความรัก …มันน่าจะเป็นอย่างไรกันนะ
 
มันน่าจะเติมเต็มช่องว่างระหว่างคนสองคนได้ใช่มั้ย
มันน่าจะทำให้ใจที่เคยเหน็บหนาว ได้อบอุ่นขึ้น
มันน่าจะทำให้หัวใจได้มองเห็นแสงสว่างที่ไม่เคยได้เห็น…
 
ไม่ใช่ไปทำร้ายกัน …ใช่ไหม
 
ถ้ารักกันเพื่อไปทำร้ายกัน …อยู่คนเดียวไม่ดีกว่าเหรอ
 
แต่อยู่คนเดียว มันก็เหงาใช่มั้ย…
 
ยากจัง ถ้ารักกัน แล้วไม่เปิดใจ
ยากจัง ถ้ารักกัน แล้วมีเรื่องปิดบัง
ยากจัง ถ้ารักกัน แล้วอยากเอาชนะกัน
 
ไม่รัก ก็ไม่คาดหวัง
ไม่คาดหวัง ก็ไม่ผิดหวัง
ไม่ผิดหวัง ก็ไม่รู้สึกโง่
ไม่โง่ ก็ไม่ว่างเปล่า
ไม่ว่างเปล่า ก็ไม่อยากรักใคร…
2005
12/19
CATEGORY
Bangkokian's Story
8 comments