Archive for January, 2006
คุยกันก่อนอ่าน เรื่องที่เขียนนั้นกลั่นกรองมาจากเรื่องราวของคนหลายๆคน มาขมวดปมผสมๆให้มีตัวตนจริงจังนะครับ…
และที่สำคัญ …ที่เขียนนี่คือเรื่องที่มาจากความรักเพื่อนทั้งนั้น อย่าแปรความรักของผมให้ติดลบด้วยความไม่เข้าใจนะครับ 🙂
Ab Fm Db Cm Bbm Eb
อาจเหมือน ว่าฉันเป็นคนเข้มแข็ง และไม่แสดงให้ใคร ได้รู้ความจริง ว่าข้างใน เป็นอย่างไร
Fm Cm Db Eb
แต่รู้ไหม มันเหน็บหนาว มันปวดร้าวเพียงใด ใครจะรู้
Ab Fm Db/Cm Bbm Eb
* ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร อ้างว้างเดียวดายมานานนับปี ต้องทนเหงา อยู่อย่างนี้ อีกนานสักเท่าไร
Ab Fm Db Cm
โลกนี้มีคนตั้งกี่ล้านคน แต่ฉันคือคนที่ต้องเหงาใจ หนึ่งในล้านมีบ้างไหม
Bbm Eb (Ab/Eb)(Fm/EbDb/Eb)
แค่เพียงใครสักคนที่มาเข้าใจ
Ab Fm Db Cm Bbm Db
หนึ่งคน ไม่ขอมากไปใช่ไหม บอกฟ้าข้ามไปหาเธอ ว่าฉันรออยู่ อยากพบเจอ เธออยู่ไหน
Fm Cm Db Eb
ก็วันนี้ มันเหน็บหนาว มันปวดร้าวเพียงใด ใครจะรู้
(ซ้ำ * )
Intro Db/Cm/Bbm/Eb (2 times)
Bbm Eb Ab
หนึ่งคนที่ฉันรอ มีจริงใช่ไหม…
……………………………………………………………………………………………………………………
เมื่อคืนนั่งแกะเพลงนี้ แล้วก็ฟังซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายชั่วโมง
ยิ่งฟังยิ่งว่างเปล่า ไม่รู้ว่าการฟังเพลงนี้มันจะไปทำให้โพรงตรงหัวใจกร่อนลึกลงไปอีก
แต่ไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ตาม ผมก็ยังเชื่อว่า คนคนนั้นที่ผมรอ มีจริง เขาอาจจะเป็นคนที่อยู่ตรงนี้ก็ได้…
วันนี้น้องชายผมกลับมาถึงเมืองไทยแล้ว เมื่อกี้เราไปนั่งทานอะไรมาด้วยกัน แล้วก็พูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆ ในช่วงที่เราไม่ได้พบเจอกัน เวลาไม่นานสำหรับบางคน แต่เราลงความเห็นกันว่า 6 เดือน มันนานแสนนานสำหรับคนที่รัก และ รอ ใครสักคน
น้องชายผมผ่านอะไรดีๆ และไม่ดี มาเยอะ หลายเรื่อง บางเรื่องผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย บางเรื่องผมไม่ได้อยู่…
แต่ทุกครั้งที่ผมมองกลับไปที่เขา หลังจากเขาได้เจอ คนคนนั้น ของเขา ผมปลาบปลื้ม ในรักแบบนั้น…
น้องชายผมเดินทางไปแคนาดาเมื่อเดือน สิงหาคม ปีที่แล้ว คืนก่อนเดินทาง เขาโทรมาหาผม เล่าให้ผมฟัง …ว่าเขาร้องไห้
ผมพึ่งเห็นน้องชายผมร้องไห้ ร้องไห้เพราะไม่อยากไป แคนาดา ที่ซึ่งอาจจะเป็นอนาคตของเขา…
ผมเข้าใจเขาดี แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ ผมรู้ว่าการต้องจากคนที่รักไปนั้นเป็นยังไง…
เขาร้องไห้ เพราะไม่อยากไปจาก คนคนนั้น ผมปลอบเขาด้วยคำพูดที่แสนธรรมดาในวันนั้น
มันก็แค่แปปเดียว แค่ 6 เดือนไม่ใช่เหรอ
เขาไม่ตอบ แต่ผมรู้ว่า เขาไม่ได้เห็นด้วยสักเท่าไรหรอก …เพราะลึกๆในใจ ผมก็ไม่ได้เห็นด้วยกับคำพูดของตัวผมเอง
มันก็แค่แปปเดียว แค่ 6 เดือนไม่ใช่เหรอ
ไม่นานมานี้ ผมได้ฟังประโยคนี้ ซึ่งทำให้น้ำตาไหลลงมาโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน ผมพึ่งรู้ว่า ตัวผมเองทนไม่ได้กับคำๆนี้ แล้วผมเองก็ไม่มีสิทธิที่จะไปห้าม หรือ ขวางอนาคตของใคร ขัดขวางกับสิ่งที่เขารอมาทั้งชีวิต…
บางทีมันอาจเป็นเหตุผลเดียวกันกับเขาก็ได้ ผมไม่อาจละทิ้งสิ่งที่ผมรอมาทั้งชีวิตเหมือนกัน
เพียงแต่สิ่งที่ผมรอมาทั้งชีวิตก็คือเขา ส่วนสิ่งที่เขารอทั้งชีวิตก็คือ 6 เดือนนั้น…
ผมคงเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง ที่ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป จะห้ามเขาไม่ให้ไป ก็ทำไม่ได้ แต่จะทนอยู่อย่างไรในเวลานั้น…
มันก็แค่แปปเดียว แค่ 6 เดือนไม่ใช่เหรอ
ผมปลาบปลื้มสิ่งหนึ่งที่ คนคนนั้น ของน้องชายผมทำ คนคนนั้นของน้องชายผมเป็นคนสวย เป็นนางแบบ เป็นนางเอกมิวสิควีดีโอ เป็นทุกๆอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะเป็นได้ ทั้งรูปฐานะ และ ทรัพยฐานะ…
เธอคนนั้น เลือกน้องชายผม และแสดงออกมาอย่างนั้นจริงๆ ตลอดเวลาตั้งแต่เดือน สิงหาคม ที่น้องชายผมเดินทางไปอยู่แคนาดา…
วันละ 4 ครั้ง คือสิ่งที่ทั้งคู่โทรหากันข้ามประเทศ โดยไม่ได้อิดออดว่าจะเป็นการสิ้นเปลืองหรืออย่างใด ผมปลาบปลื้มที่วันทุกวันทั้งสองคิดถึงกันได้ขนาดนั้น
ทั้งสองคนต่างมีภาระ หน้าที่ เธอ ต้องเรียนหนังสือ น้องชายผมต้องเข้ากะในฐานะวิศวกรขุดเจาะน้ำมัน ซึ่งทำงานทีละเป็นวัน…
ทั้งสองคนให้เวลาพิสูจน์กันโดยระยะทางไม่อาจจะขวางกั้นใดๆได้ เวลาที่ไม่ตรงกันไม่ได้ทำให้ทั้งสองลืมที่จะโทรพูดคุยกัน ก่อนน้องชายผมนอนน้องชายผมโทรไป พอตื่นน้องชายผมก็โทรหา พอเธอจะนอนเธอก็โทรหาน้องชายผม และตอนเธอตื่นเธอก็โทรหาน้องชายผมเช่นกัน…
ผมไม่รู้ ว่าทั้งคู่จะรักกันนานแค่ไหน ผมรู้แต่ว่าที่ทั้งงคู้ได้รักกันไปแล้ว มันทำให้ผมอบอุ่นหัวใจทุกทีที่นึกถึงเรื่องของทั้งสอง
พี่อวยพรให้โชคดีนะ รักกันนานๆ อย่าให้ความเป็นตัวเองมาทำลายความรักของทั้งสองคนนะ
อย่าให้คำว่า ฉัน หรือ เธอ มาทำลายคำว่า เรา
สำหรับตัวผมเองนั้น
มันก็แค่แปปเดียว แค่ 6 เดือนไม่ใช่เหรอ
ผมจะเชื่อแบบนั้น
สำหรับตัวผมเองนั้น
…หนึ่งคนไม่ขอมากไปใช่ไหม
บอกฟ้าข้ามไปหาเธอ ว่าฉันรออยู่
อยากพบเจอ เธออยู่ไหน
ก็วันนี้ มันเหน็บหนาว มันปวดร้าวเพียงใด ใครจะรู้
หนึ่งคนที่ฉันรอ มีจริงใช่ไหม…
เขามีความฝัน..จะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์..กับแฟนสาว
เธอจะมารอ..หลังจากที่เขาเลิกงาน ..ที่หน้าประตูบ้าน..ของเขา
เขาพบเธอ..ก็ยิ้มแย้ม ..ยินดีต้อนรับ.. สนทนากัน
แล้วเธอ..ก็กลับไป
วันนี้..เขากลับถึงบ้าน ..ช้ากว่าปกติมาก
แต่แปลก..ที่ยังเห็นเธอ..ยืนรอที่หน้าบ้านเขา..เช่นทุกวัน
“โทษทีนะที่รัก ..วันนี้มีงานด่วน ..เลยกลับมาช้าไปหน่อย”
เธอยังยิ้มให้เขา
“ผมอยากมีบ้าน..ที่มีบริเวณมากกว่านี้ มีรถที่ดูโอ่อ่ามากกว่านี้ ..เพื่อคุณนะจ๊ะ”
เวลาผ่านไป 1 ปี ..
หญิงสาว..มาหาเขาบ้าง
แต่..เขาไม่มีเวลามาใส่ใจ..กับเรื่องอย่างนี้
วันหนึ่ง..เธอเอ่ยถามเขา
“คุณมีเงินมากพอ..จะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง?”
“ขอเวลาอีกสักหน่อย ..ผมอยากซื้อแหวนวงใหม่ ..มาเปลี่ยนให้คุณด้วย”
เขาจุมพิต..มือที่สวมแหวนทองวงเล็ก..เบาๆ
“ฉันบอกหรือว่า ..ฉันอยากได้วงใหม่?”
“ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ…ที่รัก”
3 เดือนแล้ว..ที่เขาไม่เห็นเธอ..ที่หน้าประตูบ้าน
วันนี้ ..เขามีบ้านหลังใหญ่ เขาจึงตัดสินใจลางาน 1 วัน ..เพื่อไปหาเธอ
เขาขับรถคันหรู .. ผ่านเส้นทางที่ขรุขระ..อย่างยากลำบาก
‘เธอต้องใช้ทางเส้นนี้..มาหาเราทุกวันเหรอเนี่ย…’ เขารำพึง
เมื่อมาถึง ..
และมอบกล่องไม้ใบหนึ่ง..ให้เขา
และบอกเส้นทาง..ที่เป็นสถานที่..ที่เธออยู่
ที่ซึ่ง..เขาจะพบเธอได้
เนินเขาเล็ก ๆ ..รายล้อมไปด้วยดอกไม้
มีแท่นหิน..สลักชื่อหญิงสาว..ตั้งอยู่กลางเนิน
น้ำตา..ของลูกผู้ชาย .. ไหลริน..ออกมาเป็นทาง
มือสั่นเทาของเขา ..เปิดกล่องไม้อย่างช้า ๆ
ข้างในกล่อง..อัดแน่นไปด้วย..กระดาษแผ่นเล็ก ๆ
เขาเริ่มอ่านข้อความ..ทีละใบ
“วันนี้ฝนตก ..ฉันยังรอ ..แต่ไม่เจอคุณ.. ไม่เป็นไร..แต่ฉันยังรักคุณ”
“วันนี้ ..คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่ ..คุณคงลืมว่า..ฉันตอบตกลง..จะแต่งงานกับคุณ..เพราะแหวนวงนี้
..ไม่เป็นไร..แต่ฉันยังรักคุณ”“ฉันเริ่มป่วย.. จนไปหาคุณไม่ได้..คุณคงไม่ทันได้สังเกต..ไม่เป็นไร..แต่ฉันยังรักคุณ”
ชายหนุ่ม..เรียนรู้แล้วว่า บางที..สิ่งที่เขาไขว่คว้า..มาตลอดชีวิต
อาจเทียบไม่ได้..กับสิ่งเล็กน้อยที่เขาเคยได้รับ…จนเป็นเรื่องปกติ..ของทุกวัน
รถคันหรู.. แล่นไกลออกไป เหลือไว้เพียง..
กล่องแหวนเพชร..ราคาแพง..หน้าหลุมศพ ที่ดูไม่เหลือค่าอะไร..สำหรับเขา..อีกต่อไป
ผมมีบ้านหลังใหญ่.. แต่คงกว้างไป..สำหรับการที่จะต้อง..อยู่คนเดียว
ผม..ผม..ขอแค่ 1 นาที ให้ย้อนกลับมา..ได้ไหม?”
อ่านแล้วรู้สึกว่า
หมดวันซะทีครับ รูปสุดท้ายกับน้องสาวสุดเลิฟที่พารากอน นั่งกินข้าวจนห้างปิดต้องออกมานั่งกันอยู่ตามบันไดทางเดิน ดูหน้าดิครับ เหน็ดเหนื่อยกันสุดๆ
ขอบคุณที่ดูกันจนจบครับ ดูรูปเพิ่มเติมได้ที่นี่เลย GALLERY