คิดถึงม่าม้านะครับ
ว่างเว้นจากการอัพสเปซมานาน เพราะว่าหน้าที่การงานที่เพิ่มขึ้น และโอกาสดีๆในชีวิตที่เริ่มเข้ามา
ไม่คิดว่าเรื่องที่กลับมาอัพจะเป็นเรื่องนี้
เมื่อประมาณ 5 ชั่วโมงที่ผ่านมา
ผมสูญเสียคุณแม่อันเป็นคนที่ผมรักที่สุดไป
ม่าม้า ผมเรียกแม่อย่างนี้
ผมรู้ว่าวัน เวลาแบบนี้มันจะต้องเกิดขึ้น ไม่เร็วก็ช้า
คุณแม่ป่วยหนักมานานกว่า 7-8 ปี
ช่วงหลังๆอาการดีขึ้นๆ
ผมคิดว่าม่าม้าจะมีโอกาสได้เห็นหลานก่อนซะอีก
ไม่คิดว่าวันนี้ พระองค์จะรับม่าม้าไปเร็วแบบนี้
ผมยังต้องทนกับความเว่ว้าแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกัน…
พ่อผมร้องไห้ น้องผมก็ร้อง ญาติๆที่ไปที่ รพ. วันนี้ก็ร้อง
วันนี้ผมยังคุมสติได้
ไม่แน่ พรุ่งนี้ ผมอาจจะร้องเป็นบ้าเป็นหลังก็ได้
อย่างน้อย
ผมดีใจที่ได้บอกรักม่ามา หลายครั้งก่อนที่ม่าม้าจะจากไป
ยังไม่ทัน 27 ปีดี
ผมก็ต้องขาดซึ่งม่าม้าแล้ว
รู้ว่าวันหนึ่งต้องมาถึง
แต่มันมาเร็วจัง
ตอนหัวค่ำ เรายังคุยกันอยู่เลย
ไม่รู้ว่าผ่านไปๆๆๆๆ ผมจะกลับมาอ่านบล็อกนี้ได้หรือไม่
ตอนนี้น้ำตาก็ซึมๆแล้ว
มันโหวงๆเนอะ
อาการอะไรแบบนี้
แต่ผมจะพยายามเข้มแข็ง
เข้มแข็งให้มากๆ เพื่อเป็นที่พักให้กับคุณพ่อ และน้องสาว
คืนนี้ ม่าม้าได้ไปอยู่กับพระเจ้าแล้วนะ ขอพระองค์ดูแลม่ามาด้วยนะครับ
อีกไม่นานๆ เราจะได้ไปพบกันแน่ๆนะ
ม่าม้า กี้รักม่ามา
แค่ 4 ชั่วโมงยังคิดถึงขนาดนี้เลย…
ทำไมๆนะ
มันถึงนอนไม่หลับ
ทำไมนะ
ตาถึงไม่ยอมปิดเลย
ม่าม้า บ๊ายบายนะครับ
……………………………………………………………..
เวลาผ่านมาได้ประมาณ 1 วันกว่าๆแล้ว
ผมไม่อยากขึ้นบล็อกใหม่ อยากใช้ที่เล็กตรงนี้ระลึกถึงคุณแม่
ขอบคุณสำหรับการปลอบประโลมใจของเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ
โทรศัพท์และข้อความจากต่างประเทศที่โทรและส่งเข้ามา ทำให้ผมรู้ว่า
มีคนที่เป็นห่วงผมอยู่ขนาดไหน
กูดีใจที่ได้ยินเสียงพวกมึงนะ
ดีใจที่ได้เป็นเพื่อน(โบท ผิง) เป็นพี่ของมึงนะ (คิม)
กะว่าจะไม่ร้องไห้แล้ว
แต่มันก็ยังอดไม่ได้
เพื่อนเต้บอกว่า
ร้องไปเหอะมึง
อึดอัดไปแล้วระเบิดมีอะไรดีขึ้นมา
พี่กอล์ฟแอบไปร้องไห้เผื่อให้ก็ขอบใจมากๆนะครับ
เบบี๋ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนมาตลอด ทั้งเมื่อวาน วันนี้ และจะอยู่แบบนี้ตลอดไป
ช่วงนี้ผมก็พยายามรวบรวมสติให้มั่งคงๆขึ้น เข้มแข็งขึ้นๆ
และเชื่อมั่นว่า เวลามันจะทำให้อะไรๆดีขึ้น
รู้นะครับ ว่าม่าม้าแอบยิ้มอยู่บนนั้น…
รักเธอที่สุด
Bangkokian's Space, Life is waiting. 
ขอแสดงความเสียใจไว้ ณ ที่นี้ นะกี้ไม่รู้จะปลอบใจเพื่อนอย่างไร แต่รู้ว่าเพื่อนคิดได้ รับมือกับมันได้อยู่แล้วขอให้หม่าม้าไปสู่สุขติ
ขอแสดงความเสียใจและ ขอเป็นกำลังใจให้สามารถผ่านความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่นี้ไปให้ได้นะคะ
แม้เราจะไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวก็ตาม แต่ก็ได้แวะมาอ่านสเปซของกี้เสมอๆ
ขอแสดงความเสียใจนะคะพี่กี้
อดทน และเข้มแข็งเข้าไว้นะคะ
เป็นกำลังใจให้
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะพี่กี้
เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้คับป๋ม
เสียใจด้วยนะคะพี่กี้
อย่างน้อยคุณแม่ก็ไม่ต้องเจ็บอีกแล้วค่ะ
เข็มแข็งนะพี่กีกี้
พี่กี้ต้องเข้มแข็งมากๆนะคะ
ต้องเป็นที่พึ่งให้กับคุณพ่อ และน้องแอ๊นท์นะ
ทำเพื่อคุณแม่นะคะ
เมื่อไหร่ที่ต้องการกำลังใจเพิ่ม พี่กี้ก็ยังมีนิณอยู่ตรงนี้นะคะ
รักพี่กี้มากๆเลยนะ
You know, we have a home. (John 14:2) We have a home. Jesus has prepared a place for you and for me. "In my Father\’s house are many rooms, many mansions, many homes."
And Jesus promises to do that for you. That\’s the fourth promise of God: "I prepare a place for you." (John 14:1-3) Because we have a home prepared just for us. The table is set, the home is ready, he is anticipating your arrival. He has a place for you-a home.
And we also know that we will see God. (Rev. 21:2-22)
So she just back to live with thy God, let she bless you in glory.
Be strong.
อ่านแล้วก้อใจสั่น ตามไปด้วยเลยค่ะ
แต่พี่กี้เก่งมากเลยค่ะ ที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้
เสียใจด้วยนะคะ พี่กี้
เข้มแข็งนะคะกี้
เสียใจด้วยนะครับ
เข้มแข็งนะครับ
Sorry to know about your mom pass away.I believe in life after death.She\’s up there in heaven, resting in heavenly peace so beautifully and watching over you.For you who still stroll on the earth,may all God mighty bring you and your family strength to move on and happiness throughout.Love you, Nong Ky.You are brave.
พี่กี้
เสียใจด้วยจริงๆนะคะ
แต่พี่ชายคนนี้ต้องเข้มแข็ง สู้ๆไว้นะคะ
เดี๋ยวพี่ชายก้จะผ่านเรื่องร้ายๆไปได้เอง
เอากำลังใจก้อนโต(มากๆๆ) มาฝากให้ค่ะ
สู้ๆ นะเพื่อนนะ มาช้าไปหน่อย แต่ก้อเป็นกำลังใจให้อ่ะ…
สู้สู้น๊า ^^