เรื่องของวันที่ฝนตก
ฝนตกล่ะครับ หลายวันมานี้ในกรุงเทพ ที่อื่นผมไม่รู้พอดีไม่ได้มีเวลาเข้าไปตามข่าวเท่าไร… ผมชอบนะที่ฝนตก
ฤดูฝนเป็นฤดูที่ผมชอบรองลงมาเป็นอันดับสอง รองมาจากฤดูหนาว ผมชอบให้ฝนตก วันที่ผมไม่ต้องไปไหน ชอบมากๆ ชอบที่ จะนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง มองออกไปนอกหน้าต่าง ดูฝนที่ตกลงสู่ใบไม้บนต้นโต …ผมชอบมากๆเลยล่ะ
ถึงแม้ว่าเวลาที่ฝนตกจะทำให้รถติด ผมก็ยังชอบอยู่ดี อาจจะไม่ชอบเท่าตอนที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง แต่ก็ชอบ ผมว่า ฝนมันเป็นอะไรที่ทำให้กลิ่นดินมันลอยขึ้นมาน่ะครับ ผมเคยเขียนเอาไว้ใน ENTRY หนึ่งนานมาแล้วว่า…
"…จะว่าไปช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลยนะครับ ผมมานั่งนึกๆดูเกี่ยวกับชีวิตของผม และ ฤดูฝน ไม่รู้ว่าพี่จะเคยสังเกตุมั้ย ชีวิตของผมมักจะเริ่มต้นตอนฤดูฝนทุกๆทีเลย
ผมมักจะมีโอกาสเริ่มงานใหม่ในต้นฤดูฝน ผมมักจะมีรักใหม่ตอนฤดูฝนแม้ผมจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม อาจจะเป็นเพราะว่าฝนช่วยเติมความเป็นตัวผมเองได้มากขึ้นมั้งครับ…
ผมเกิดในวันที่เป็นวันพืชมงคล วันที่เป็นตัวแทนของจุดเริ่มแห่งวิรุณกาล ผมเกิดในวันจันทร์ซึ่งเป็นวันแห่งธาตุดิน เวลาเม็ดฝนโรยตัวกระทบลงสู่พื้อดิน กลิ่นไอแห่งดินก็จะลอยฟุ้งขึ้นมาปนกับอากาศเย็นๆ ยิ่งยามที่เม็ดฝนหยุดทอดตัวลงมาสู่พื้นดิน ไอดินที่ลอยปนอากาศเย็นๆยิ่งน่าสูดดม ฝนได้พัดเอาความงามของดินออกมาอย่างเต็มที่ ฝนได้ดึงเอากลิ่นวิญญาณของดินออกมาด้วย นี่มั้งครับที่ฝนทำให้ผมรู้สึกถึงคำว่ามีชีวิตมากขึ้น…"
นี่ครับที่ผมเคยเขียนเอาไว้ที่ บ้านอีกหลัง บ้านของผมกับพี่สาวร่วมโลก
อาจจะเป็นแบบที่เขียนมั้งครับ เพราะผมเป็นคนธาตุดิน อาจจะเป็นแบบนั้น…
ฝนกับผมเลยเกี่ยวข้องกันแบบนั้น ประจวบเหมาะกับอะไรๆหลายอย่างช่วงนี้ อากาศที่แสนจะร้อนระอุน่ะครับ เมื่อต้นสัปดาห์ มันแทบจะทำให้ผมตาย พอมันมาชะลอเพราะฝนนี่ ผมเลยยิ้มออกได้บ้าง
แต่อย่างไรก็ตาม… ฝนนี่ก็ทำให้ผมได้รับความเสียหายเหมือนกันครับ งานของผมชิ้นหนึ่งที่ต้องแจกใบปลิวตอนเที่ยง ทำไม่ได้เลยครับ ผลที่ออกมานี่ เรียกได้ว่าแย่เลยครับ มันวัดไม่ได้เลย เพราะว่าช่วงเวลาเที่ยงที่กลุ่มเป้าหมายผมจะอกมาจากออฟฟิซ มันถูกฝนห้ามเอาไว้น่ะซิครับ ไม่มีใครออกมาได้ ผมก็แจกของไม่ได้ แล้วก็วัดผลไม่ได้… ทั้งๆที่ต้องลงทุนไปแล้ว…
คงจะจริงน่ะครับ ที่ว่าได้อย่างก็เสียอย่าง ชอบฝน แต่ฝนก็กระเทือนงาน
ชีวิตมันคงเป็นแบบนี้แหละครับ ที่หลายๆครั้งเราไม่สามารถเลือกได้ ระหว่างสิ่งที่ชอบที่รัก กับสิ่งที่ควรจะเป็น…
ปล. และแล้วผมก็ยังไม่ได้อัพเรื่อง CLICK!!!
Bangkokian's Space, Life is waiting. 
ตอนแรกๆก็อ่านมาไม่คิดอะไร แต่พอมาเห็นรุปแม่งเอ๊ย กี้
กูเคยไปนั่งเก้าอี้ตัวนี้ด้วยซัก เจ็ดปีก่อน (คิดว่าดูไม่ผิดนะ ) ซิดนี่ย์ใช่มะ ตรงนิวทาวนี่
ชอบฝนเหมือนกัน เป็นฤดูที่กูชอบที่สุดแล้ว ฝนตกทีไรเป็นปลากระดี่ได้น้ำเลย ชอบมากๆ
ชอบนั่งไกวเปลยวนที่บ้าน อ่านหนังสือ ฟังเสียงลมหมุน ดูใบไม้พัดเป็นเกลียวๆ
ยิ่งถ้าตกหนักมากๆ ออกไปยืนกางแขน รับน้ำฝน ได้รมไงไม่รู้
ข้าพเจ้าธาตุไฟ….เช่นนั้นจึงเกลียดฤดูฝนหนักแล
. . "
วันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าฝนจะตกหรือเปล่า ??
แต่เมื่อวาน….ฝนตก
^ ^
สวัสดีจ๊ะ…น้องกี้
เมื่อวานสุเจอพายุฝนตกเล่นงาน ทำให้ต้องนั่งติดแง็งอยู่บนรถร่วม 3 ชั่วโมง ยังดีที่เป็นคนนั่งไม่ใช่คนขับ สงสารคนขับรถจังเลยที่ต้องคอยแตะเบรค เซ็งจริงๆเลย ฝนตก รถติด เป็นของคู่กับคนกรุงเทพไปซะแล้ว เบื่อ!!!! ยังดีที่วันนี้ไปทำธุระเสร็จแล้ว ไม่งั้นคงได้เผชิญกับปัญหานี้อีก
ฮาโหล ฮาเหลค๊าพี่กี้
ไม่ได้เจอกันนานจิงๆด้วยอ่าพี่กี้
เหอๆๆๆๆ
ช่วงหลังๆเตยแอบจมกตัวเองนิดนึง
แต่ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแยะเลยอ่า
อ๊ะ ขอบคุรน่ะค่ะที่ตอบเมลล์ถามตอบเตยกลับมา
ในบรรดาที่ส่งออกไปมีกลับมาหาเตย 2 ฉบับเองค่ะ
หนุกจัง เตยช๊อบชอบ
ได้เรยๆ…ไว้พี่ตูนกลับมาเราไปทานข้าวกันดีกว่าพี่กี้
เนอะๆๆๆ
เดือนหน้าเจ้ก็กลับแล้ว
ฮิ๊ว…ววว
คราวนี้เตยก้จะมีเจ้เปรี้ยวๆให้ดทรไปบ่นๆละ
อิอิ
มีความสุขมากๆน๊ะค๊า
" ฉันยังจะรอเธอจนหนาวตาย
จะนานเพียงไหนก็ยังอยากเจอ
ที่ตัวยังมีละอองของเธอ
ที่ใจยังเพ้อถึงความสดใส "
(ถ้าจำเนื้อไม่ผิดนะ เพลงนี้นานม๊าก ๆ )
กลับมาแว้ว
เลิกดองแล้วน้า 55
ฝนตก
อ่านแล้วเหงาจับหัวใจจริงๆนะ
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลตัวเองและคนที่กี้รักด้วยนะจ๊ะ
หนึ่งเองนะ